مدل کسب و کار مک دونالد با داشتن نزدیک به 40000 رستوران در بیش از 100 کشور، عمدتاً به فروش محصولات مک دونالد توسط صاحبان امتیاز آنها بستگی دارد که معمولاً املاک متعلق به مک دونالد را اجاره می کنند.

 

 

این مدل کسب و کار اولین بار توسط دو برادر به نام های ریچارد جیمز و موریس جیمز مک دونالد اتخاذ شد که در سال 1961 کسب و کارشان را به ری کراک، اولین نماینده فروش خود، به مبلغ 2.7 میلیون دلار آمریکا فروختند.

 

 

تاریخچه مختصری از مک دونالد

Speedee Service System که در سال 1948 راه اندازی شد، پیک مک دونالد بود. این سرویس توسط برادران مک‌ دونالد آغاز به کار کرد که مفهوم drive-in (خدمات ورود با خودرو) و فرانشیز (اعطای حق امتیاز) برای تحویل فست فود را به کار بردند. اولین نماینده فرانشیز آنها، ری کراک بود، که اولین شعبه فرانشیز مک دونالد را در سال 1955 افتتاح کرد. او پس از اینکه دید کسب و کار آنها و مدل کسب و کار آن چه آینده ای خواهد داشت، کسب و کار آنها را به مبلغ 2.7 میلیون دلار در سال 1961 خریداری کرد.

مک دونالد از طریق مدل کسب و کار خود و اصرار بر ارائه خدمات سریع و تحویل محصولات با کیفیت ثابت، در سال 2021 به با ارزش ترین برند QSR با ارزش 154.9 میلیارد دلار و درآمد جهانی 19.21 میلیارد دلار تبدیل شد.

 

بیانیه ماموریت مک دونالد

«هدف ما این است که محبوب‌ترین مکان و روش برای خوردن و نوشیدن مشتریانمان باشیم»

 

چگونه مک دونالد درآمد کسب می کند؟

در حالی که مدل کسب‌ و کار مک‌ دونالد عمدتاً بر فرانشیز (اعطای حق امتیاز) متمرکز است، آنها همچنین از راه‌های دیگری ایجاد درآمد می‌کنند. با این حال، تحت فرانشیز، آنها از چهار طریق مختلف درآمد کسب می کنند. که عبارتند از:

 

مجوز توسعه

تحت این نوع فرانشیز، صاحب امتیاز سرمایه خود را در راه اندازی رستوران سرمایه گذاری می کند که شامل هزینه های عملیاتی و املاک و مستغلات می شود.

مک دونالد محصولات را عرضه می کند و درصدی را به عنوان حق امتیاز از فروش دریافت می کند. این شرکت همچنین برای هر نمایندگی فروشی که مجوز آن را می‌خواهد مبلغی از پیش تعیین شده را دریافت می‌کند.

این نوع دقیقاً برعکس اعطای حق امتیاز قراردادی است و در بیش از 6950 رستوران در بیش از 80 کشور مورد استفاده قرار می گیرد.

 

فرانشیز قراردادی

این ساختار در مدل کسب و کار مک دونالد موثرترین است. این شرکت یا اجاره نامه بلندمدت می گیرد یا مالک زمینی است که رستوران در آن ساخته شده است، در حالی که صاحب امتیاز حداقل اجاره را برای یک دوره 20 ساله و حق امتیاز مستمری به شرکت می پردازد.

صاحب فرانشیز همچنین هزینه تابلوها و دکوراسیون داخلی رستوران را می پردازد، در حالی که از شرکت مادر خود کمک ابتکاری و عملیاتی دریافت می کند. این ساختار تضمین می‌کند که جریان درآمدی مک ‌دونالد پایدار و قابل پیش‌بینی است و در عین حال سودآوری را در میان هزینه‌های عملیاتی پایین حفظ می‌کند.

 

شرکت های وابسته

این ساختار کمترین سرمایه گذاری را از شرکت دریافت می کند و مربوط به سرمایه‌گذاری‌های سهام است.

این ساختار بیشتر در چین و ژاپن استفاده می شود، جایی که شرکت ها درصدی از فروش را به عنوان حق امتیاز برای محصولات مک دونالد پرداخت می کنند. این محصولات عبارتند از همبرگر، سیب زمینی سرخ کرده، میلک شیک، نوشابه، سالاد، قهوه و دسر.

 

رستوران های تحت مدیریت شرکت

در حالی که تعدادشان کم است، مک‌دونالد تعدادی رستوران دارد که خودش مالک و مدیرش است، کارمندانی را استخدام می‌کند و مواد اولیه را سفارش می‌دهد. با این حال، هدف این شرکت این است که 5 درصد از رستوران هایش تحت مالکیت شرکت باشد، در حالی که 95 درصد متعلق به صاحبان فرانشیز است که توسط آنها اداره خواهد شد.

سودآورترین ساختار مدل کسب ‌و کار مک‌ دونالد، فرانشیز متداول، به آن‌ها اجازه می‌دهد تا 82 درصد از درآمد تولید شده توسط اعطای حق امتیاز را حفظ کنند، برخلاف رستوران‌های تحت مدیریت شرکت که تنها حدود 16 درصد از درآمد خود را حفظ می‌کنند. موفقیت استراتژی‌های آن‌ها در بازار بین‌المللی منجر به اصطلاح «مک‌دونالدیزاسیون» شده است.

در طول سال ها، مک دونالد استراتژی های بازاریابی خود را با هدف افزایش سود برای صاحبان فرانشیز خود و شرکت مادر توسعه داده و بهبود بخشیده است. چنین استراتژی هایی شامل ارتقای تجربه مشتری با تمرکز بر افراد، محصولات، قیمت، مکان و تبلیغات است که همراه با بیانیه ماموریت آن کار می کند.

آنها همچنین با کار بر روی استراتژی‌هایی برای حفظ مشتریان فعلی، بازیابی مشتریان از دست رفته و تبدیل غیرمشتریان به مشتری، روی استراتژی‌های رشد خود کار کرده‌اند. این برنامه رشد مستمر سال 2017 آنها بود که به شرح زیر است:

• مشتریان را حفظ کنید.
• آنها را دوباره بدست آورید.
• غیرمشتریان را به مشتری تبدیل کنید.

در تلاش‌های خود برای انجام این کار، آن‌ها در پلتفرم دیجیتال خود مانند خدمات تحویل، پیشرفت‌هایی انجام دادند و در عین حال تجربه‌ای از آینده (EOTF) را با معرفی فناوری‌های جدید در رستوران‌های خود اضافه کردند.

برای تقویت بیشتر رشد، آنها همچنین با پیشنهاد “Diversity IS Inclusion” و خرید شرکت های دیگر، مانند Donatos Pizza در سال 1968 و Boston Market در سال 2000، روی تنوع کار کرده اند.

 

بوم مدل کسب و کار مک دونالد

 

 

بخش های مشتریان در مدل کسب و کار مک دونالد

• خریداران: افرادی که می خواهند محصولات مک دونالد مانند همبرگر، سیب زمینی سرخ کرده، دسر و غیره را بخرند.
• دارندگان حق امتیاز: رستوران هایی که می خواهند با استفاده از نام تجاری مک دونالد سود خود را افزایش دهند.

 

ارزش پیشنهادی در مدل کسب و کار مک دونالد

• خریداران: غذای ارزان و سریع و خدمات با کیفیت ثابت از یک برند قابل اعتماد.
• دارندگان حق امتیاز: به یک کارآفرین موفق تبدیل شوید و از طریق نام تجاری مک دونالد سود بیشتری کسب کنید.