بسیاری از کسب‌ و کارهای همتا به همتا تأثیر مستقیم و قوی بر دیگر مشاغل سنتی دارند، که مستلزم انطباق‌ آنها – مانند تغییرات در مقررات و قوانین – و همچنین برخی واکنش‌های سخت – مانند اعتصاب‌ها علیه برنامه‌های اشتراکی هستند.

با این حال، نمی‌توان انکار کرد که انقلاب اینترنت در حال وقوع است – و برای همیشه خواهد بود – و این فضا را برای انواع کسب‌ و کارهای تحول آفرین و نوآور باز می‌کند و اقتصاد همتا به همتا نیز از آن سود می‌برد.

اقتصاد همتا به همتا چیست؟

اقتصاد همتا به همتا (یا P2P) مدلی است که در آن دو نفر از نظر ارائه محصول یا خدمات، کالاها را به طور مستقیم خریداری (تقاضا) و (عرضه) می کنند. فروشنده یک فرد مستقل خصوصی است که کالا را تولید می کند یا خود خدمات ارائه می دهد.

خریدار و فروشنده برای انجام کل فرآیند تولید نیازی به شرکتی ندارند که همه ابزار تولید و نیروی کار را در اختیار داشته باشد. از سوی دیگر، آنها از شرکت هایی سود می برند که به عنوان شرکت های واسطه ای فعالیت می کنند تا هر دو طرف را به هم متصل کنند.

حتی به این دلیل که، اگرچه هدف این مفهوم همتا به همتا، ارتباط مستقیم بین طرفین است، بدون واسطه، این کاملاً عملی نیست. این ارتباط همیشه باید توسط منبعی از فناوری یا کسب و کار انجام شود.

اینترنت این اقتصاد P2P را با سهولت دسترسی بیشتر، سریع‌تر و ایمن‌تر کردن تراکنش‌ها، به چنین سیستمی بادوام تبدیل کرده است. و اصطلاح peer-to-peer در واقع با Napster شناخته شده است.

سیستم به اشتراک گذاری فایل، که در سال 1999 راه اندازی شد، به افراد اجازه می دهد با استفاده از اینترنت، موسیقی را به اشتراک بگذارند. Napster کل سناریوی موسیقی را با اتصال افرادی که می توانستند فایل های موسیقی را به صورت رایگان مبادله کنند، تغییر داد. صنعت موسیقی هرگز از آسیب های آن بهبود نیافته است.

اما این “جنبش” P2P به این نتیجه نرسید. در واقع به میلیون‌ها کاربر اجازه می‌داد که بتوانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، گروه‌هایی تشکیل دهند و با یکدیگر همکاری کنند.

این اقتصاد P2P طیف گسترده ای از مدل های کسب و کار، مانند پلتفرم های چند وجهی، بازارها، یا جمع سپاری را امکان پذیر کرده است.

مدل کسب و کار همتا به همتا چیست؟

هدف مدل کسب و کار همتا به همتا این است که به عنوان یک واسطه بین افراد عمل کند. این مدل به عنوان یک میانجی بین دوسوی کسب و کار عمل می کند: یکی که چیزی برای ارائه دارد (یک محصول یا خدمات) و دیگری که می تواند از این پیشنهاد بهره مند شود.

معمولاً، مدل کسب‌ و کار همتا به همتا شامل نوعی پلتفرم است که ارتباط بین هر دو طرف را فراهم می‌کند، در حالی که قوانین و مقررات، سیستم‌های پرداخت و هر نوع فرآیندی را که ممکن است برای انجام معامله لازم باشد، ایجاد می‌کند.

این شخص ثالث خطر شکست فروشنده در تحویل و همچنین عدم موفقیت خریدار در پرداخت را کاهش می دهد. علاوه بر این، هزینه‌های تولید و سرمایه‌گذاری را کاهش می‌دهد و امکان قیمت‌های پایین‌تر را برای مصرف‌کننده فراهم می‌کند.

برخی از معروف‌ترین نمونه‌های شرکت‌های مبتنی بر مدل‌های تجاری همتا به همتا عبارتند از:

Uber ،Lyft ،Blablacar: برنامه‌های اشتراک‌گذاری سواری، که رانندگان/مالکان خودرو و مسافران را به هم متصل می‌کنند.

Fiverr ،Freelancer ،Upwork ،Toptal ،Guru: پلتفرم هایی که فریلنسرها و مشتریان را در زمینه های مختلف مانند بازاریابی، ترجمه، طراحی گرافیک و برنامه نویسی به هم متصل می کنند.

eBay ،Amazon ،Etsy ،Alibaba: فروشندگان محصولات خود را با هزینه اندک (یا رایگان) فهرست می کنند و خریداران از طریق پلتفرم خرید می کنند.

Airbnb ،Tripping ،HomeToGo: این برنامه‌ها افرادی را که می‌توانند با اجاره اموال کم استفاده درآمد کسب کنند، به افرادی که به محل اقامت نیاز دارند، متصل می‌کنند.

در همه آنها، یک طرف معادله خدمات را ارائه می دهد (ماشین، فضای اجاره، کالا) در حالی که طرف دیگر آن را مصرف می کند. و این شرکت پلتفرم را برای ساخت مسابقه، تمام ساختار، مکانیسم و مقررات خود را ارائه می دهد.